Month: mei 2017

Daniel Roy: “Het is een misverstand dat je als ondernemer de slimste persoon op aarde bent”

Softwareontwikkelaar Infi uit Utrecht bouwt aan cruciale applicaties voor scale-ups als SnappCar, Picnic, Couverts en Independer. Het bedrijf schrijft sinds de oprichting in 2003 ieder jaar zwarte cijfers en groeit gestaag. Het geheim van oprichter en directeur Daniel Roy (41): een kraakheldere strategie en nauwelijks verloop in personeel.

Als je het kantoor van Infi in Utrecht voor het eerst bezoekt, vliegen de getallen en grafieken je om de oren. Verschillende whiteboards en tv-schermen geven inzicht in cruciale processen en cijfers: hoe gaat het met de winst (goed), wie werkt aan welk project, hoeveel mensen gebruiken de app van Couverts op het moment, en ga zo maar door. Daniel: “De cijfers en grafieken geven een real-time beeld van alles wat belangrijk is voor ons. Zo zorgen we ervoor dat iedereen zich altijd bewust is van zijn of haar impact.”

Commodore 64
Een nieuw experiment van Daniel: een whiteboard waarop iedereen zijn salaris (vrijwillig) vrij kan geven. Zijn eigen management fee staat er open en bloot, net als het salaris van een handje vol andere medewerkers. Het beoogde resultaat: meer betrokkenheid en een eerlijker salarishuis. Daniel: “Of het gaat werken weet ik echt nog niet. Het experiment loopt sinds vorige week. Voor veel bedrijven die transparantie hoog in het vaandel hebben staan, is het openbaar maken van salarissen een kritische grens. Ik ben daar nu heel bewust overheen gegaan. Eens kijken wat het teweeg brengt. Ik zou het mooi vinden als het een eerlijk gesprek op gang brengt.”

In alles wat Daniel zegt, klinkt een geboren ondernemer. “Schijn bedriegt,” countert hij. “Ik ben vooral een nerd. Van het type dat nooit uitging en nooit vriendinnetjes had. Ik wilde alleen maar code schrijven. Mijn eerste computer was een Commodore 64, de bekende 8 bit computer uit 1982. Ik heb nooit iets anders gedaan. Rond 2003, na mijn studententijd, werkte ik voor mezelf als systeembeheerder en softwareontwikkelaar vanaf mijn zolderkamer. Toen er een mogelijkheid ontstond om samen met drie anderen een softwarebedrijf te starten, zei ik direct ja. Het leek me leuk om groot en succesvol te worden.”

15 procent groei per jaar
“Samen met mijn toenmalige compagnons wilde ik een plek maken waar je als nerd graag wilt werken. Dat is gelukt, want ondanks de grote vraag naar goede ontwikkelaars, blijven de mensen bij ons. Daarnaast hebben we vanaf dag één de ambitie om software te maken die van levensbelang is voor onze klanten. Vandaar ook al die schermen met belangrijke klantgegevens. De overname van Couverts in 2016 was voor ons de bevestiging dat we een belangrijke bijdrage kunnen leveren.”

Inmiddels weet Daniel dat hij het bouwen aan een bedrijf minstens zo leuk vindt als het bouwen aan een stuk software. “Het lijkt op elkaar. In beide gevallen probeer je een geoliede machine te bouwen. Je lost als het ware een puzzel op.” Sinds de start in 2003 groeit Infi jaarlijks met ongeveer 15 procent in omzet én personeel. Sinds 2015 is hij als enige partner over. Over het groeipatroon zegt Daniel: “Vanaf de start lieten we ons sturen door de markt. We pakten wat we pakken konden. Het ging min of meer vanzelf. Tot 15 man personeel lukt dat nog, maar daarna wordt het moeilijker. Het is een drempel waar veel bedrijven overheen moeten.”

Tien man erbij
Rond 2010 besluit Daniel om serieus werk te maken van het toekomstbestendig maken van Infi. Hij doet er anderhalf jaar over. De inzet: meer focus, meer structuur en een heldere strategie. “In die tijd volgde ik het groeiprogramma van GoFastForward,” blikt Daniel terug. “Daar leerde ik dat je het woord besturen als ondernemer letterlijk moet nemen. Een heldere strategie en goede tools stellen je in staat om sturing te geven aan je bedrijf. En dat is precies wat je moet doen als je wilt groeien.”

“Sindsdien staan we goed voorgesorteerd,” gaat Daniel verder. “Zoals het bedrijf nu staat kunnen we er makkelijk tien man bijplakken, maar dat doen we heel bewust niet. De groep heeft aangegeven niet te snel te willen. Zij hebben tijd nodig om nieuwe mensen op te nemen en in te passen binnen de cultuur. Dat respecteer ik. Gelukkig kan groei ook op andere manieren. We verkennen nu de mogelijkheden om een nieuwe Infi-tak op te zetten, gespecialiseerd in machine learning. We hebben eerder een vestiging in Rotterdam proberen op te zetten, maar dat lukte niet.”

Drie maanden sabbatical
Dat Infi (nu met 30 man) weinig nieuwe mensen aanneemt, is ook het gevolg van een laag verloop. “Gemiddeld vertrekt er per jaar één iemand. Zolang je mensen kunt helpen op hun groeipad, blijven ze. Daarom besteden we veel aandacht aan het faciliteren van ontwikkeling, zoals persoonlijke coaching, aanvullende opleidingen en technische leergangen. Iedereen krijgt daar tijd en ruimte voor. We hebben het zelfs onderdeel gemaakt van het beoordelingsgesprek.”

Binnenkort gaat hij drie maanden met sabbatical. In de eerste maand kruipt hij weer achter de computer om code te schrijven in zijn eigen bedrijf, de andere twee maanden neemt hij vrij. Daniel: “We zullen zien wat er gebeurt. Ik maak me in ieder geval weinig zorgen. Ik heb mezelf in de afgelopen jaren overbodig proberen te maken. Volgens mij is dat aardig gelukt. Het bedrijf is op geen enkele manier meer afhankelijk van mij op schaalbare processen.”

Ruimte geven
De sleutel om dat voor elkaar te krijgen, volgens Daniel: heb vertrouwen in je mensen. “Het enige wat je hoeft te doen is erop vertrouwen dat medewerkers het beste met je bedrijf voor hebben. Dat lukt als je de mensen écht onderdeel maakt van het bedrijf. Zo laten we ieder kwartaal één medewerker een maand lang meelopen met het MT. Hij of zij is bij alle overleggen en beslismomenten. We hebben geen geheimen. Infi voelt daardoor als het bedrijf van ons allemaal.”

“Dat vertrouwen betaalt zich hoe dan ook terug,” besluit Daniel. “Het is een misverstand dat je als ondernemer de slimste persoon op aarde bent. En wees eerlijk: wat is ergste dat kan gebeuren als je los durft te laten? Er is bijna geen fout die je bedrijf fataal kan worden. Als je mensen ruimte geeft, dan speel je jezelf uiteindelijk vrij. Als je dat niet doet, kun je per definitie niet verder groeien. Ik denk dat ik over tien jaar geen directeur meer ben van Infi. Als het zover is, zal het bedrijf in de kern niet worden aangetast. Daarvoor zijn ze te weinig afhankelijk van mij.”

Ben je benieuwd wat jouw grootste bottleneck is om te groeien? Doe de GoFastForward growthtest en ontdek je potentieel.


Nu - even - niet!!

Door Marnix Geus

Werken áán je bedrijf komt eigenlijk nooit uit bij ondernemers. Sjors verwoordde het mooi in de Cup A Soup reclameklassieker uit 2002. Met dikke vette uitroeptekens: “Nu - even - niet!!”

Onlangs was ik bij een evenement van NLGroeit, een platform van het Ministerie van Economische Zaken, NLevator en de Kamer van Koophandel. Doelstelling: het groeivermogen in het midden- en kleinbedrijf in Nederland vergroten. De dag stond geheel in het teken van het thema people, ook wel the number one issue van ondernemers genoemd. De hoofdspreker was niemand minder dan John Spence, een van Amerika’s top-100 business thought leaders. (Voor je idee: de man heeft een dagtarief van 25.000 dollar.) Voor honderd euro zat je in de zaal. Geen geld, zou je zeggen. En toch stonden de ondernemers niet bepaald in de rij. Het voornaamste excuus: te druk. Nu even niet!

Als voormalig groeiondernemer bij Het PR Bureau besloot ik eind 2011 dat het tijd was geworden om wel áán mijn bedrijf te gaan werken. Daar gingen overigens heel wat nu-even-niet-momentjes aan vooraf. Op een gegeven moment zag ik het licht. Als ik verder wil, dacht ik, dan heb ik hulp nodig.

(De tekst gaat verder onder de video.)

Als ik collega-ondernemers nu vertel hoeveel baat ik heb gehad bij het ondernemersprogramma dat ik sinds die ingeving in 2011 gevolgd heb, wek ik altijd de interesse. “Dat zou ik eigenlijk ook eens moeten doen,” hoor je dan. Of: “Dat is precies wat ik nodig heb.” Wat volgt is een leuk gesprek over de meerwaarde van zo’n programma en de waardevolle contacten die je er op doet.

En dan komt het: “Maar de timing is net slecht nu.” Meestal moet eerst die CFO nog worden aangenomen. Of: “Als Esther terug is van zwangerschapsverlof, ontstaat er weer tijd voor zelfontplooiing.” “Eerst onze verhuizing overleven.” “We staan net voor een overname.” En zo voorts.

“Als Esther terug is van zwangerschapsverlof,
ontstaat er weer tijd voor zelfontplooiing.”

Mijn coach noemde dat altijd ‘als-dan-redeneringen’. En die zijn misleidend. Want er is namelijk altijd wat. Zodra de CFO aan boord is, loopt de marketing manager weg. Wanneer Esther er weer is, krijgt je HR-dame een burn-out. Na de verhuizing vertrekt net je grootste klant. Als de overname is afgerond, ontstaan er issues met je cultuur. Maar daarvoor doen we dit toch ook? Ondernemers houden van problemen oplossen.

Cup A Soup deponeerde een kopje zoute aanmaaksoep als de oplossing voor de nu-even-niet-momentjes. Ik zou het niet aanraden. Betaal liever wél 100 euro, neem een dag ‘vrij’ en ga als de brandweer áán je bedrijf werken. Oriënteer je, kijk wat de mogelijkheden zijn, vraag andere ondernemers om raad en ga er mee aan de slag. Als je echt wilt schalen, dan is het simpelweg onmogelijk om alles zelf te blijven doen. Als je dat niet ziet, dan blijf je niet alleen eigenwijs, maar ook klein: je zult niet verder groeien.

Ben jij klaar om áán je bedrijf te werken? Ontdek ons groeiprogramma, waarin je samen met andere ambitieuze ondernemers zes maanden lang áán je bedrijf werkt.